Historiek
In november 1995 kwam een handvol Assese jongeren samen, op uitnodiging van een koppel dansleiders, met de bedoeling hun zaterdagavond nuttig en aangenaam door te brengen, al dansend. Niet in dancings of op fuiven, maar in een jeugdlokaal ('t Mallepietje). Het 'volksdansen' zouden ze meteen 'ns gaan ontdoen van het er nog steeds op klevende oubollig imago. Geen geitenwollen sokken, geen klompen of bolletjeszakdoeken, geen kanten rokjes zouden eraan te pas komen. Aanknopen met oude tradities, dat wilden ze wel. Maar op hun manier: omwille van het amusement. Stijve kostuums en dril-repetities pasten niet in die filosofie.
Van 2000 tot nu
Zo groeide volksdansgroep Mallepietje. Ook letterlijk. De spreekwoordelijke 'twee man en een paardenkop' van in het begin evolueerden al snel tot een grote diverse groep met vooral veel jongeren, zonder oudere mensen uit te sluiten. Enkele dansers namen hun oude instrumenten vast of begonnen instrumentenles te volgen - doedelzak of trekzak - geïnspireerd door de dansmuziek en door de bezoeken aan volksbals in Gooik, het Mekka van de Vlaamse volksmuziek. Op die bals werden baldansen aangeleerd. Sinds de mensen van Mallepietje die zelf onder de knie hebben, en ze die her en der spontaan demonstreren tijdens folkoptredens, krijgen ze regelmatig de vraag dansinitiaties te geven. Om ook andere mensen te besmetten met de folk-microbe.
_JPG.jpg)